Enneagram en geestkunde type 7
Op www.geestkunde.net staat mooie informatie over verdieping. Ook het boek Geestkunde van Freek van Leeuwen is een verdiepingsslag voor mensen die naar de essentie willen. Hier een korte omschrijving van het type volgens Freek van Leeuwen.
Zeven: het uitgekeerde waarnemen (in de numerologie: vijf)
Zevens stralen optimisme en vreugde uit. Ze staan open voor ieder waardevol moment, kunnen zich als een kind verbazen en ervaren het leven als een geschenk. Zij zijn heel direct in hun uitingen. Ze helpen anderen om de mooie kanten van het leven te zien en er met volle teugen van te genieten. Iedere dag moet er zoveel mogelijk plezier zijn en zo weinig mogelijk verdriet.
Zevens zijn eeuwige kinderen. Zij zijn nieuwsgierig in de ware zin van het woord. Ze hebben behoefte aan afwisseling, prikkels, nieuwe belevenissen. Ze moeten steeds nieuwe mogelijkheden onderzoeken waarmee het plezier in het leven kan worden vergroot.
Zevens schrikken er onbewust voor terug zich echt in een mens of een zaak te verdiepen. In de diepte loert ook altijd het gevaar van het verdriet. Als ze er niet onderuit kunnen, moet de bittere pil liefst door mooie belevenissen worden verguld.
Hun afweermechanisme is rationalisering. De pijn van een scheiding wordt verzacht door alles rationeel te verklaren en zich op de voordelen van de nieuwe toestand te richten. De dood wordt dragelijker door te zeggen dat iemand uit zijn lijden is verlost en dat in het leven toch veel moois is bereikt. Omdat zevens willen dat alles goed en mooi is, willen ze andere aanzichten van de werkelijkheid nogal eens over het hoofd zien. Net als bij de drieën lopen ze het gevaar zichzelf te zeer op te waarderen en een overdreven positieve kijk op de eigen persoonlijkheid te hebben. Drieën willen niet van mislukken weten, zevens niet van pijn (verdriet).
Zevens vermijden pijn. De methode die ze daarbij gebruiken is van een verbluffende eenvoud: "Ik wil vrolijk zijn i.p.v. bedroefd, ik wil plezier hebben in het leven!" Zevens zijn de doorgewinterde optimisten, zoals zessen pessimisten. Zevens vinden het moeilijk om zich met gevoelsmoeilijkheden van anderen en zichzelf bezig te houden. Zevens zijn ongelukkig wanneer anderen ongelukkig zijn. Ze hebben aardige mensen om zich heen nodig. Ze kunnen anderen opvrolijken. Maar de naar buiten getoonde vrolijkheid en onbekommerdheid van zevens is vaak een masker dat iets verbergt.
De zonde van zevens is gulzigheid. Hun spreekwoord luid: 'Meer is altijd beter!'. Onze welvaartsmaatschappij voedt deze levensopvatting van onontwikkelde zevens. Zevens kunnen alles overdrijven: meer eten, meer drinken, meer en harder werken, meer waardering zoeken, meer kopen, groter en mooier wonen, meer bezitten. Zevens hebben vooral een overtrokken behoefte aan plezier, vreugde en vermaak.
Het zijn grapjassen. Ze kunnen komische verhalen, belevenissen en anekdotes ten beste geven en zich slaplachen. Zevens hebben de gave om een grappig voorval op te blazen. Ze voelen feilloos aan waar je plezier kunt hebben, waar er iets te lachen valt, waar je je kunt vermaken, waar er een feest is. Zevens zijn reislustig omdat ze hopen dat ergens anders nog meer levensvreugde te halen is.
Zevens praten te veel zoals ze de neiging hebben om alles te veel te doen. Ze maken voortdurend drukte. Zevens moeten bewust trachten om hun onmatigheid te overwinnen. Ze hebben vaak (net als tweeën) moeilijkheden met hun gewicht.
Zevens houden van goed eten en hebben een zwak voor snoep, waarmee je het leven wat zoeter kunt maken. Tweeën storten hun liefde uit, zevens vreugde en geluk. Zevens lopen gevaar verslaafd te raken; ze drinken of gebruiken drugs om verdriet te verdoven.
Zevens zijn epicuristen. Epicurius' hoogste levensdoel was geluk. Daarbij hoorde de afwezigheid van pijn en de aanwezigheid van genot. Epicurius overwint de angst voor de dood door te verklaren dat de dood een toestand van niet voelen is, een niets - en daarom ook niet bedreigend. Onontwikkelde zevens denken dat zij het geluk in eigen hand hebben en bedenken voortdurend manieren om het leven te verbeteren.
De wortelzonde van zevens is de onmatigheid.
Dit is ook een kenmerk voor charismatische bewegingen. Meer is altijd beter. Het is een theologie van verheerlijking. De methode van de voortdurende lofprijzingen leidt tot het succesvolle bidden. Daarbij wordt aanbevolen je hetgeen je wenst zo levendig mogelijk voor de geest te halen, te visualiseren (affirmeren) en dan ?in het geloof? te pakken.
De weg die onontwikkelde zevens volgen is echter een weg naar een steeds grotere oppervlakkigheid.
Zevens trachten niet tot de kern van een vraagstuk door te dringen, bijvoorbeeld door te zoeken in de kindertijd, maar gaan ervan uit dat door 'anders denken' (positief denken) een nieuwe conditionering mogelijk is. I.p.v. voortdurend te denken "Ik ben een mislukkeling" moet je jezelf een nieuwe manier van denken aanwennen door steeds weer tegen jezelf te zeggen: "Jezus houdt van mij".
Zevens kunnen verbazingwekkend dogmatisch zijn. Wanneer iemand hun goede zin wil bederven (door op het geestelijke te wijzen) kunnen zij op hun manier bijzonder bekrompen, absolutistisch en autoritair optreden. De vrolijkheid van een onontwikkelde zeven komt namelijk voort uit vrees en uit de drang tot zelfbehoud.
Wanneer het verdringingsmechanisme van onontwikkelde zevens niet meer werkt, wordt de angst om met verdriet in aanraking te komen versterkt. De gedachte alleen al aan zielzorg of therapie roept de vreselijkste vermoedens bij hen op. Dat versterkt het ongebreidelde bezigzijn van zevens en hun hang naar uitzonderlijk genot. Zij gaan dan de wereld consumeren.
Zij kunnen alles vervloeken wat hun behoefte aan een positieve kijk op de wereld in de weg staat. Het optimisme van zevens komt voort uit hun angst voor de diepte (ingekeerd willen).
Zeven: het uitgekeerde waarnemen (in de numerologie: vijf)
Zevens stralen optimisme en vreugde uit. Ze staan open voor ieder waardevol moment, kunnen zich als een kind verbazen en ervaren het leven als een geschenk. Zij zijn heel direct in hun uitingen. Ze helpen anderen om de mooie kanten van het leven te zien en er met volle teugen van te genieten. Iedere dag moet er zoveel mogelijk plezier zijn en zo weinig mogelijk verdriet.
Zevens zijn eeuwige kinderen. Zij zijn nieuwsgierig in de ware zin van het woord. Ze hebben behoefte aan afwisseling, prikkels, nieuwe belevenissen. Ze moeten steeds nieuwe mogelijkheden onderzoeken waarmee het plezier in het leven kan worden vergroot.
Zevens schrikken er onbewust voor terug zich echt in een mens of een zaak te verdiepen. In de diepte loert ook altijd het gevaar van het verdriet. Als ze er niet onderuit kunnen, moet de bittere pil liefst door mooie belevenissen worden verguld.
Hun afweermechanisme is rationalisering. De pijn van een scheiding wordt verzacht door alles rationeel te verklaren en zich op de voordelen van de nieuwe toestand te richten. De dood wordt dragelijker door te zeggen dat iemand uit zijn lijden is verlost en dat in het leven toch veel moois is bereikt. Omdat zevens willen dat alles goed en mooi is, willen ze andere aanzichten van de werkelijkheid nogal eens over het hoofd zien. Net als bij de drieën lopen ze het gevaar zichzelf te zeer op te waarderen en een overdreven positieve kijk op de eigen persoonlijkheid te hebben. Drieën willen niet van mislukken weten, zevens niet van pijn (verdriet).
Zevens vermijden pijn. De methode die ze daarbij gebruiken is van een verbluffende eenvoud: "Ik wil vrolijk zijn i.p.v. bedroefd, ik wil plezier hebben in het leven!" Zevens zijn de doorgewinterde optimisten, zoals zessen pessimisten. Zevens vinden het moeilijk om zich met gevoelsmoeilijkheden van anderen en zichzelf bezig te houden. Zevens zijn ongelukkig wanneer anderen ongelukkig zijn. Ze hebben aardige mensen om zich heen nodig. Ze kunnen anderen opvrolijken. Maar de naar buiten getoonde vrolijkheid en onbekommerdheid van zevens is vaak een masker dat iets verbergt.
De zonde van zevens is gulzigheid. Hun spreekwoord luid: 'Meer is altijd beter!'. Onze welvaartsmaatschappij voedt deze levensopvatting van onontwikkelde zevens. Zevens kunnen alles overdrijven: meer eten, meer drinken, meer en harder werken, meer waardering zoeken, meer kopen, groter en mooier wonen, meer bezitten. Zevens hebben vooral een overtrokken behoefte aan plezier, vreugde en vermaak.
Het zijn grapjassen. Ze kunnen komische verhalen, belevenissen en anekdotes ten beste geven en zich slaplachen. Zevens hebben de gave om een grappig voorval op te blazen. Ze voelen feilloos aan waar je plezier kunt hebben, waar er iets te lachen valt, waar je je kunt vermaken, waar er een feest is. Zevens zijn reislustig omdat ze hopen dat ergens anders nog meer levensvreugde te halen is.
Zevens praten te veel zoals ze de neiging hebben om alles te veel te doen. Ze maken voortdurend drukte. Zevens moeten bewust trachten om hun onmatigheid te overwinnen. Ze hebben vaak (net als tweeën) moeilijkheden met hun gewicht.
Zevens houden van goed eten en hebben een zwak voor snoep, waarmee je het leven wat zoeter kunt maken. Tweeën storten hun liefde uit, zevens vreugde en geluk. Zevens lopen gevaar verslaafd te raken; ze drinken of gebruiken drugs om verdriet te verdoven.
Zevens zijn epicuristen. Epicurius' hoogste levensdoel was geluk. Daarbij hoorde de afwezigheid van pijn en de aanwezigheid van genot. Epicurius overwint de angst voor de dood door te verklaren dat de dood een toestand van niet voelen is, een niets - en daarom ook niet bedreigend. Onontwikkelde zevens denken dat zij het geluk in eigen hand hebben en bedenken voortdurend manieren om het leven te verbeteren.
De wortelzonde van zevens is de onmatigheid.
Dit is ook een kenmerk voor charismatische bewegingen. Meer is altijd beter. Het is een theologie van verheerlijking. De methode van de voortdurende lofprijzingen leidt tot het succesvolle bidden. Daarbij wordt aanbevolen je hetgeen je wenst zo levendig mogelijk voor de geest te halen, te visualiseren (affirmeren) en dan ?in het geloof? te pakken.
De weg die onontwikkelde zevens volgen is echter een weg naar een steeds grotere oppervlakkigheid.
Zevens trachten niet tot de kern van een vraagstuk door te dringen, bijvoorbeeld door te zoeken in de kindertijd, maar gaan ervan uit dat door 'anders denken' (positief denken) een nieuwe conditionering mogelijk is. I.p.v. voortdurend te denken "Ik ben een mislukkeling" moet je jezelf een nieuwe manier van denken aanwennen door steeds weer tegen jezelf te zeggen: "Jezus houdt van mij".
Zevens kunnen verbazingwekkend dogmatisch zijn. Wanneer iemand hun goede zin wil bederven (door op het geestelijke te wijzen) kunnen zij op hun manier bijzonder bekrompen, absolutistisch en autoritair optreden. De vrolijkheid van een onontwikkelde zeven komt namelijk voort uit vrees en uit de drang tot zelfbehoud.
Wanneer het verdringingsmechanisme van onontwikkelde zevens niet meer werkt, wordt de angst om met verdriet in aanraking te komen versterkt. De gedachte alleen al aan zielzorg of therapie roept de vreselijkste vermoedens bij hen op. Dat versterkt het ongebreidelde bezigzijn van zevens en hun hang naar uitzonderlijk genot. Zij gaan dan de wereld consumeren.
Zij kunnen alles vervloeken wat hun behoefte aan een positieve kijk op de wereld in de weg staat. Het optimisme van zevens komt voort uit hun angst voor de diepte (ingekeerd willen).