Type Negen – de Bemiddelaar/Heler/Verzoener/Trooster/Optimist/Utopist
Het Enneatype Negen zal zich sterk herkennen in deze situatie:
Hij lijkt het vermogen te hebben om gemakkelijk alle standpunten te kunnen overzien. Soms kan hij zelfs besluiteloos overkomen, omdat hij van alles de voordelen en de nadelen kan inzien. Doordat hij het vermogen heeft om alle kanten van een zaak te zien, kan hij mensen vaak helpen hun onderlinge verschillen op te lossen. Dit zelfde vermogen maakt dat hij soms meer rekening houdt met de positie, agenda en persoonlijke voorkeuren van anderen dan met die van hemzelf. Het is niet ongebruikelijk dat hij wordt afgeleid en dan afwijkt van de belangrijkste zaken die hij probeert te doen. Als dat gebeurt, dwaalt zijn aandacht vaak af naar onbelangrijke, triviale taken. Hij vindt het moeilijk om te weten wat werkelijk belangrijk voor hem is en hij vermijdt conflicten door datgene te doen wat anderen willen. Mensen vinden hem vaak laconiek, innemend en meegaand. Er moet heel wat gebeuren voordat hij zijn boosheid direct aan iemand zal tonen. Hij houdt van een comfortabel, harmonieus en aangenaam leven.
Verdere persoonlijkheidskenmerken van de Negen:
Hij heeft de neiging om confrontaties te vermijden en is doorgaans moeilijk op de kast te jagen. Hij neigt er naar zich te veel op anderen te richten en heeft vaak problemen met anderen doordat hij niet te veel betrokken wil raken. Hij behoudt graag zijn evenwicht en gemoedsrust en kan zich makkelijk distantiëren van problemen wanneer die zich voordoen. De Negen is meestal te verlegen om zijn vaardigheden te laten zien. Hij geeft te gemakkelijk toe, is voornamelijk meegaand en inschikkelijk en harmonie en tolerantie zijn belangrijk voor hem.
Heel vaak benadrukt de Negen hoeveel hij met zijn vrienden gemeen heeft. Hij reageert liever niet op zijn gevoel uit angst dat dit meer problemen oproept en probeert zijn leven geregeld, stabiel en vredig te houden. Hij is bescheiden en hij is gelukkig als hij zijn eigen tempo kan aanhouden. Hij ziet zichzelf als zonnig en informeel en laat doorgaans makkelijk een ander de leiding nemen. Normaal gesproken is hij optimistisch, het glas is halfvol en meestal denkt hij dat alles op zijn pootjes terechtkomt. Hij komt niet genoeg voor zichzelf op en zet zich te veel in om alles in orde te hebben voor anderen.
Over het geheel is de Negen evenwichtig, "stille wateren hebben diepe gronden" maar dikwijls is hij te open en te goed van vertrouwen. Hij vermijdt liever moeilijke situaties of werken onder hoge druk en dus zal hij anderen ook niet onder druk zetten. Situaties die hem een rustig gevoel geven, waarbij hij zich op zijn gemak kan voelen, vindt hij prettig.
Hij vindt zichzelf waarschijnlijk te passief en niet betrokken en staat liever niet te lang stil bij storende of beangstigende onderwerpen. Bij ernstige tegenslag voelt hij zich ontmoedigd en lijdzaam en een van zijn grootste problemen is om van zijn matheid af te komen. Hij vraagt zich vaak af waarom mensen zich concentreren op het negatieve terwijl er zo veel moois in het leven is.
De Basis
In de periode vanaf de helft van de zwangerschap tot een jaar na de geboorte worden de wezenlijke basisconclusies bepaald die het kind vormen tot een bepaald Enneatype. In deze periode ontwikkelt het kind zijn fysieke identiteit en voert strijd tussen ‘Vertrouwen in’ en ‘Wantrouwen van’, een bipolaire basisbehoefte oftewel een ontwikkelingspolariteit. Deze ontwikkeling richt zich op de overlevingsdrang van het individu en de motor van deze overlevingsdrang is de ontwikkeling van angst, waarbij het ervaren van angst leidt tot een bepaalde actie tot zelfbehoud (de levensconclusie). Als deze actie werkt wordt dit DE oplossing voor het kind en deze oplossing is bepalend voor de ontwikkeling naar de structuur van een bepaald Enneatype.
De levenservaring die de weg aangeeft voor de Negen:
Het kleine kind kwam in nood toen het indolent of veronachtzamend werd ten opzichte van het essentiële bewustzijn van onvoorwaardelijke liefde, ten opzichte van het pure zijn.
Verloren levensessentie van de Negen:
Het kennen van de onvoorwaardelijke liefde, waardoor iedereen even belangrijk is, iedereen gelijk is en waardoor iedereen gerespecteerd wordt.
Compenserend geloof/levensvisie van de Negen:
De wereld maakt je onbelangrijk en/of eist dat je jezelf daarin verliest. Mijn inspanningen zullen niets opleveren. Veroorzaak geen moeilijkheden. Bewaar de vrede.
Levensconclusie voor zelfbehoud van de Negen:
Vergeet jezelf en het zoeken waar je thuishoort. Zorg dat je eigen, persoonlijke prioriteiten ondergeschikt maakt aan externe eisen en prioriteiten.
Basisangst van de Negen:
De angst verbondenheid te verliezen, angst voor fragmentatie.
Onbewust ontvangen kindertijdboodschappen door de Negen:
Het is niet goed om jezelf te laten gelden.
Uitgebleven kindertijdboodschap voor de Negen:
Je aanwezigheid doet ertoe, is belangrijk.
Basisverlangen en haar vervorming voor de Negen:
Het verlangen naar vrede. Dit ontaardt in halsstarrige veronachtzaming.
Kernidentificatie van de Negen:
Identificeert zich sterk met het gevoel van innerlijke stabiliteit dat hij ervaart door afstand te nemen van intense impulsen en gevoelens. Verzet zich tegen het (h)erkennen van de eigen kracht en capaciteiten.
Zelfbeeld van de Negen:
Vreedzaam, ontspannen, bestendig, stabiel, zachtmoedig, natuurlijk, relaxt en vriendelijk.
Mentale gedrevenheid van de Negen:
Indolentie (zelfveronachtzaming)
Valkuilen voor de Negen:
Alles buiten jezelf zoeken zoals comfort en harmonie. Uit angst zelf het contact met anderen te verbreken, geven Negens, door hen te negeren, anderen het gevoel dat zij het contact met de Negen verbreken.
Motiverende energie van de Negen, de emotionele passie:
Een inert slot op jezelf, wat zich uit als luiheid. De energie gaat naar andere mensen en veel vervangingen voor je eigen prioriteiten. Met luiheid wordt niet simpelweg luiheid bedoeld, want Negens kunnen tamelijk actief zijn en competent zijn. Veeleer gaat het om een verlangen om zich niet door het leven te laten raken, een tegenzin om zich vitaal en vol in het leven te storten.
Vermijdingen van de Negen, gevoed door angst:
Conflicten en ongemakkelijke situaties uit de weg gaan door ze van je af te schuiven.
Kracht van de Negen:
Zeer goede bemiddelaar, begripvol, zorgzaam en ondersteunend voor anderen, past zich aan.
Paradox voor de Negen:
Het veronachtzamen van jezelf in het streven naar comfort en troost veroorzaakt ongemak en onbehaaglijkheid.
Gerichtheid van de aandacht, de behoeften van de Negen:
In een-op-een relaties: vereniging
In sociale situaties: participatie
Voor zelfbehoud: honger (begeerte)
Mechanismen die werken in de Negen:
Kernovertuiging: het is me overkomen
Verdediging: zelfverdoving
Intuïtie afgestemd op: situatie van de ander
Wat de Negen niet wil, vermijdingen: conflicten
Emotionele Gerichtheid: traagheid, luiheid
Fixaties: indolentie (zelfveronachtzaming)
Werkmotivatie: harmonie/impulsen
Hoofdthema’s van de Negen:
Benadrukt de positieve kwaliteiten van anderen en zijn omgeving. Idealiseert zijn wereld.
Vermijdt in te zien wat de problemen met zijn dierbaren of omgeving zijn, en het eigen gebrek aan ontwikkeling.
Problemen met behoeften door zich overweldigd te voelen door eigen en andermans behoeften; wil geen van beide aanpakken.
Hoe de Negen anderen manipuleert?
Door (geestelijk-emotioneel) te vertrekken en door zich passief-agressief te verzetten tegen anderen.
Het Enneatype Negen zal zich sterk herkennen in deze situatie:
Hij lijkt het vermogen te hebben om gemakkelijk alle standpunten te kunnen overzien. Soms kan hij zelfs besluiteloos overkomen, omdat hij van alles de voordelen en de nadelen kan inzien. Doordat hij het vermogen heeft om alle kanten van een zaak te zien, kan hij mensen vaak helpen hun onderlinge verschillen op te lossen. Dit zelfde vermogen maakt dat hij soms meer rekening houdt met de positie, agenda en persoonlijke voorkeuren van anderen dan met die van hemzelf. Het is niet ongebruikelijk dat hij wordt afgeleid en dan afwijkt van de belangrijkste zaken die hij probeert te doen. Als dat gebeurt, dwaalt zijn aandacht vaak af naar onbelangrijke, triviale taken. Hij vindt het moeilijk om te weten wat werkelijk belangrijk voor hem is en hij vermijdt conflicten door datgene te doen wat anderen willen. Mensen vinden hem vaak laconiek, innemend en meegaand. Er moet heel wat gebeuren voordat hij zijn boosheid direct aan iemand zal tonen. Hij houdt van een comfortabel, harmonieus en aangenaam leven.
Verdere persoonlijkheidskenmerken van de Negen:
Hij heeft de neiging om confrontaties te vermijden en is doorgaans moeilijk op de kast te jagen. Hij neigt er naar zich te veel op anderen te richten en heeft vaak problemen met anderen doordat hij niet te veel betrokken wil raken. Hij behoudt graag zijn evenwicht en gemoedsrust en kan zich makkelijk distantiëren van problemen wanneer die zich voordoen. De Negen is meestal te verlegen om zijn vaardigheden te laten zien. Hij geeft te gemakkelijk toe, is voornamelijk meegaand en inschikkelijk en harmonie en tolerantie zijn belangrijk voor hem.
Heel vaak benadrukt de Negen hoeveel hij met zijn vrienden gemeen heeft. Hij reageert liever niet op zijn gevoel uit angst dat dit meer problemen oproept en probeert zijn leven geregeld, stabiel en vredig te houden. Hij is bescheiden en hij is gelukkig als hij zijn eigen tempo kan aanhouden. Hij ziet zichzelf als zonnig en informeel en laat doorgaans makkelijk een ander de leiding nemen. Normaal gesproken is hij optimistisch, het glas is halfvol en meestal denkt hij dat alles op zijn pootjes terechtkomt. Hij komt niet genoeg voor zichzelf op en zet zich te veel in om alles in orde te hebben voor anderen.
Over het geheel is de Negen evenwichtig, "stille wateren hebben diepe gronden" maar dikwijls is hij te open en te goed van vertrouwen. Hij vermijdt liever moeilijke situaties of werken onder hoge druk en dus zal hij anderen ook niet onder druk zetten. Situaties die hem een rustig gevoel geven, waarbij hij zich op zijn gemak kan voelen, vindt hij prettig.
Hij vindt zichzelf waarschijnlijk te passief en niet betrokken en staat liever niet te lang stil bij storende of beangstigende onderwerpen. Bij ernstige tegenslag voelt hij zich ontmoedigd en lijdzaam en een van zijn grootste problemen is om van zijn matheid af te komen. Hij vraagt zich vaak af waarom mensen zich concentreren op het negatieve terwijl er zo veel moois in het leven is.
De Basis
In de periode vanaf de helft van de zwangerschap tot een jaar na de geboorte worden de wezenlijke basisconclusies bepaald die het kind vormen tot een bepaald Enneatype. In deze periode ontwikkelt het kind zijn fysieke identiteit en voert strijd tussen ‘Vertrouwen in’ en ‘Wantrouwen van’, een bipolaire basisbehoefte oftewel een ontwikkelingspolariteit. Deze ontwikkeling richt zich op de overlevingsdrang van het individu en de motor van deze overlevingsdrang is de ontwikkeling van angst, waarbij het ervaren van angst leidt tot een bepaalde actie tot zelfbehoud (de levensconclusie). Als deze actie werkt wordt dit DE oplossing voor het kind en deze oplossing is bepalend voor de ontwikkeling naar de structuur van een bepaald Enneatype.
De levenservaring die de weg aangeeft voor de Negen:
Het kleine kind kwam in nood toen het indolent of veronachtzamend werd ten opzichte van het essentiële bewustzijn van onvoorwaardelijke liefde, ten opzichte van het pure zijn.
Verloren levensessentie van de Negen:
Het kennen van de onvoorwaardelijke liefde, waardoor iedereen even belangrijk is, iedereen gelijk is en waardoor iedereen gerespecteerd wordt.
Compenserend geloof/levensvisie van de Negen:
De wereld maakt je onbelangrijk en/of eist dat je jezelf daarin verliest. Mijn inspanningen zullen niets opleveren. Veroorzaak geen moeilijkheden. Bewaar de vrede.
Levensconclusie voor zelfbehoud van de Negen:
Vergeet jezelf en het zoeken waar je thuishoort. Zorg dat je eigen, persoonlijke prioriteiten ondergeschikt maakt aan externe eisen en prioriteiten.
Basisangst van de Negen:
De angst verbondenheid te verliezen, angst voor fragmentatie.
Onbewust ontvangen kindertijdboodschappen door de Negen:
Het is niet goed om jezelf te laten gelden.
Uitgebleven kindertijdboodschap voor de Negen:
Je aanwezigheid doet ertoe, is belangrijk.
Basisverlangen en haar vervorming voor de Negen:
Het verlangen naar vrede. Dit ontaardt in halsstarrige veronachtzaming.
Kernidentificatie van de Negen:
Identificeert zich sterk met het gevoel van innerlijke stabiliteit dat hij ervaart door afstand te nemen van intense impulsen en gevoelens. Verzet zich tegen het (h)erkennen van de eigen kracht en capaciteiten.
Zelfbeeld van de Negen:
Vreedzaam, ontspannen, bestendig, stabiel, zachtmoedig, natuurlijk, relaxt en vriendelijk.
Mentale gedrevenheid van de Negen:
Indolentie (zelfveronachtzaming)
Valkuilen voor de Negen:
Alles buiten jezelf zoeken zoals comfort en harmonie. Uit angst zelf het contact met anderen te verbreken, geven Negens, door hen te negeren, anderen het gevoel dat zij het contact met de Negen verbreken.
Motiverende energie van de Negen, de emotionele passie:
Een inert slot op jezelf, wat zich uit als luiheid. De energie gaat naar andere mensen en veel vervangingen voor je eigen prioriteiten. Met luiheid wordt niet simpelweg luiheid bedoeld, want Negens kunnen tamelijk actief zijn en competent zijn. Veeleer gaat het om een verlangen om zich niet door het leven te laten raken, een tegenzin om zich vitaal en vol in het leven te storten.
Vermijdingen van de Negen, gevoed door angst:
Conflicten en ongemakkelijke situaties uit de weg gaan door ze van je af te schuiven.
Kracht van de Negen:
Zeer goede bemiddelaar, begripvol, zorgzaam en ondersteunend voor anderen, past zich aan.
Paradox voor de Negen:
Het veronachtzamen van jezelf in het streven naar comfort en troost veroorzaakt ongemak en onbehaaglijkheid.
Gerichtheid van de aandacht, de behoeften van de Negen:
In een-op-een relaties: vereniging
In sociale situaties: participatie
Voor zelfbehoud: honger (begeerte)
Mechanismen die werken in de Negen:
Kernovertuiging: het is me overkomen
Verdediging: zelfverdoving
Intuïtie afgestemd op: situatie van de ander
Wat de Negen niet wil, vermijdingen: conflicten
Emotionele Gerichtheid: traagheid, luiheid
Fixaties: indolentie (zelfveronachtzaming)
Werkmotivatie: harmonie/impulsen
Hoofdthema’s van de Negen:
Benadrukt de positieve kwaliteiten van anderen en zijn omgeving. Idealiseert zijn wereld.
Vermijdt in te zien wat de problemen met zijn dierbaren of omgeving zijn, en het eigen gebrek aan ontwikkeling.
Problemen met behoeften door zich overweldigd te voelen door eigen en andermans behoeften; wil geen van beide aanpakken.
Hoe de Negen anderen manipuleert?
Door (geestelijk-emotioneel) te vertrekken en door zich passief-agressief te verzetten tegen anderen.
Ontplooiing voor de Negen:
- liefde voor jezelf en daadkracht
- maak jezelf belangrijk
- stel je eigen grenzen, normen en prioriteiten,
- hou van jezelf en dan van anderen
- accepteer ongemak en veranderingen als een deel van het leven
en vergeet nooit dat het je ware aard is om een onuitputtelijke bron van sereniteit, aanvaarding en vriendelijkheid in de wereld te zijn.
Je kracht ligt in vrede en genezing te brengen in je wereld.
Ultieme uitdaging om te groeien voor de Negen:
Het terugeisen van de onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en het doorgeven van deze liefde aan anderen. Kwaliteiten van de essentie zijn daarbij het streven naar het hogere idee: de onvoorwaardelijke liefde en de hogere deugd: de daadkracht.
Spirituele weg
Baby’s ‘zijn’ de essentie, in die zin dat hun bewustzijn doordrongen is van onvoorwaardelijke liefde, die inherent is aan het pure zijn. Toen in de eerste levensjaren de persoonlijkheid zich ging vormen, werden ze indolent of veronachtzamend ten opzichte van hun spirituele aard. Luiheid is een overdreven aanpassing, een verlangen om aangenaam en mechanisch te leven in plaats van daadkrachtig te zijn met betrekking tot de wezenlijke aspecten van het leven. Negens vermijden conflicten en gaan op in de agenda van anderen, wat een nabootsing is van de liefde die alle schepselen verenigt.
Het gevolg
Kinderen die zich ontwikkelen volgens de Negen structuur zijn dikwijls of:
Modelkinderen die over het hoofd gezien zijn. Als je bijvoorbeeld het vierde kind in een gezin bent, denken ze dat je het allemaal zelf wel kunt. Omdat het kind over het hoofd wordt gezien, onderdrukt het zijn gevoelens.
of:
Het kind staat tussen twee ouders in die een conflict met elkaar hebben. Het kind kan niet kiezen tussen zijn vader en moeder. Het trekt zich terug, laat zich in slaap vallen en is zich niet meer bewust van de buitenwereld. Negens blijken dikwijls later moeite te hebben met het nemen van beslissingen.
Het dilemma
Op momenten dat we ons onafscheidelijk voelen verplaatsen we ons in het gezichtspunt van de Negen. Grenzen vervagen als het leven van iemand anders het motief wordt voor ons eigen leven. Als we eenmaal zijn opgegaan in de ander, voelt dit als één huid en een enkele persoon. We stoppen onze energie in de agenda van onze levensgezellen. Hun interessen worden van wezenlijk belang, hun mening lijkt aannemelijk. We voelen ons enthousiast over hun leven, dat het middelpunt van ons eigen leven geworden is.
Er ontstaat een spanning tussen zich willen schikken om liefde te krijgen en hun onafhankelijkheid willen verdedigen. De vraag is: “Stem ik ermee in en volg ik, of stem ik er niet mee in en veroorzaak ik een conflict?” Ermee instemmen voelt als zich gewonnen geven, maar het is moeilijk om nee te zeggen. Ze zijn in iemands leven opgegaan, dus kiezen doet er niet langer toe. Ze kunnen de waarde van de positie van anderen gemakkelijker inzien dan de waarde van hun eigen positie. Luiheid betekent ‘een luie levenshouding aannemen’. Beslissingen zijn moeilijk als tegenstrijdige meningen allemaal even waardevol lijken te zijn. Hun aandacht verschuift van het centrale probleem naar secundaire zaken. Ze komen op een zijspoor terecht van karweitjes en achterstallige zaken. Hun energie raakt afgeleid van hun essentiële dagtaak. Hun tempo vermindert. Zonder dat ze het zich realiseren ontwikkelt zich een patroon van vasthouden. Energie die bestemd is voor primaire doelen wordt overgeheveld naar secundaire doelen.
Negens groeien als ze gaan opletten, als ze hun eigen agenda structureren en het spoor blijven volgen. Als ze kunnen zien hoe ze een nieuwe stellingname aannemen, worden ze bevrijd van hun preoccupatie en zijn ze vrij om te kiezen hoe ze willen reageren. Ze kunnen leren zichzelf van anderen te scheiden en aandacht aan zichzelf te besteden. Ze worden gesteund door dierbaren die hen helpen bij het nastreven van persoonlijke doelen, die hun vorderingen telkens weer bevestigen, en die hen herinneren aan hun diep gekoesterde doelen, die alleen bereikt kunnen worden door hun eigen keuze te maken.
De Kind-ziel van de Negen
Het hartpunt van de Negen is punt Drie, zodat de kind-ziel van een Negen zich in eerste instantie voordoet als een neiging tot bedriegen en liegen teneinde datgene aan de ander te laten zien wat goedkeuring zal oogsten. Als een klein kind dat een koekje pakt terwijl mammie het hem verbood, of van school spijbelt door te doen alsof hij ziek is, doet de kind-ziel van een Negen alsof hij het niet heeft gedaan en alsof hij echt pijn in zijn buik heeft. Naast de Passie van liegen, is er in iedere Negen een jonge plek die gezien wil worden, wil schitteren en het middelpunt van de aandacht wil zijn. Er zit dus een kleine uitslover die zijn dansje wil doen en applaus wil krijgen. Achter de neiging tot zelfverloochening van een Negen ligt een gedrevenheid en vaak een meedogenloosheid om te zullen slagen, meestal goed verscholen en uit het bewustzijn verbannen. Negens zijn vaak bang dat ze te opdringerig overkomen en te veel ruimte innemen, wat de schaduw van hun kind-ziel is die over hun bewustzijn valt.
Onder de inertie van een Negen ligt hun gerichtheid op doen, en vaak zijn Negens bang dat als ze met een activiteit beginnen, ze gedreven zullen raken en niet meer kunnen stoppen.
Als een Negen zichzelf toestaat in contact te komen met deze structuur in zichzelf en de kwaliteiten ervan, zal hij zichzelf steeds meer als een vollediger persoon gaan ervaren. De exhibitionistische neigingen zullen transformeren in een oprechte erkenning van zijn persoon. Hij zal gaan zien dat hij in zijn jeugd niet werd ondersteund om een op zichzelf staande persoon te zijn en dat hij zodoende inschikkelijk werd en zichzelf verloochende om goedkeuring te krijgen. Door zichzelf weer terug te vinden als persoonlijk waardevol en om van te houden, zal hij naar de verwerkelijking worden geleid van zichzelf als een persoonlijke belichaming van de Totaliteit, ‘de Parel van Onschatbare Waarde’, een stralende en lichtende aanwezigheid die onafhankelijk is van de beperkingen van zijn conditioneringen. Langzaam maar zeker zal hij zich bevrijden van alle zelfbeelden en mentale constructies die bepalen wie hij is en is hij, bevrijd van de beperkingen van het ego, in staat tot waar contact en interactie in de wereld.
Afweermechanismen gebaseerd op verdringing van Schuld/Woede, Schaamte of Angst
Verdoving, mechanisme van de NEGEN, de Vredestichter
Afweer op een instinctmatige impuls van Schuld/Woede
Alle Enneatypes hebben een favoriet afweermechanisme, maar je zou kunnen zeggen dat de Vredestichter geen favoriet afweermechanisme heeft. Afweermechanismen als negatie en identificatie stellen een mens in staat direct dingen uit het bewustzijn te blokkeren. Je ervaart iets wat je absoluut niet wilt ervaren, en negatie of identificatie stelt je in staat deze ervaring effectief uit het bewustzijn te houden. Om een nare ervaring uit zijn bewustzijn te houden moet de Vredestichter echter zijn hele bewustzijn engageren in een compleet andere ervaring. Dit wordt verdoving genoemd. Verdoving kan worden verkregen door middel van televisie, door te eten, door seks, door computerspelletjes en eigenlijk door allerlei activiteiten die niets met het probleem te maken hebben. De Vredestichter denkt een nare ervaring te kunnen ontlopen door volledig op te gaan in deze secundaire activiteiten. Het probleem is echter dat hij dan ook zichzelf vergeet.
Wat een Vredestichter probeert te vermijden met verdoving zijn conflicten. Dit zal leiden tot conflictvermijdend gedrag en een niet-assertieve houding. Hoewel de Vredestichter hierdoor als heel aardig kan overkomen, zal het op den duur niet effectief kunnen blijven. Veel Vredestichters vertellen dan ook dat door dit aardig en niet-assertief zijn, hun veel onaangename dingen worden aangedaan.
Je kracht is tegelijkertijd je grootste valkuil. Gebruik je die teveel en niet afgestemd op de ander dan ervaart de ander die kracht negatief en zal daar met weerstand op reageren.
De sterke kanten van de Negen:
- Is neutraal
- Neemt geen impulsieve beslissingen
- Is spiritueel
- Komt tot bloei bij een positieve ondersteuning
- Heeft begrip voor de standpunten van anderen
- Stelt deadlines en een duidelijke structuur
- Neemt beslissingen door te weten wat hij niet wil
- Vermijdt woede en conflicten
- Gaat graag met de stroom mee
- Trouw in relaties
- De ideale bemiddelaar
- Neemt geen onnodige risico’s
Reactie op stress:
De Negen gaat naar de Zes.
De inschikkelijke Negen wordt op de Zes opeens ongerust en bezorgd.
Negens proberen met stress om te gaan door hun eigen keuzes en verlangens te bagatelliseren en zich in hun innerlijk terug te trekken. Wanneer deze vaardigheden ontoereikend zijn voor het onder de duim houden van hun angsten, zetten ze de stap naar de Zes, waarmee ze zich richten op relaties en ideeën die hun, naar ze menen, meer zekerheid en stabiliteit zullen brengen. In geval van doorbrekende bezorgdheid en angstigheid focussen Negens zich intensief op hun werk en projecten. Het is alsof ze, na dingen een tijdje te hebben laten voortsudderen, opeens met een ruk in actie komen en zich aan alle kanten tegelijk proberen in te dekken in een gedreven fase van jachtige activiteit. Tegelijkertijd zijn ze dikwijls uitermate reactief ten aanzien van de eisen van anderen en worden sterk passief-agressief en defensief. Hun positieve ‘levensfilosofie’ begint barsten te vertonen en de twijfels en het pessimisme, waartegen ze zich hebben verdedigd, breken door. Net als Zessen kunnen Negens onder stress lang verborgen klachten over anderen en hun levenslot naar voren brengen. Hoewel het luchten daarvan tijdelijk hun stress doet afnemen, verandert het gewoonlijk feitelijk niets echt, omdat ze immers nog steeds onverdroten weigeren zich rekenschap te geven van de wortels van hun ongelukkig zijn. Onder extreme stress kunnen ze een belegeringsmentaliteit ontwikkelen. Paranoïde achterdocht kan snel escaleren in het anderen de schuld geven van de eigen problemen en opstandig reageren. Woedeuitbarstingen en driftbuien kunnen voor de Negens zelf even verrassend komen als voor degene die er getuige van zijn.
De rode vlag; de Negen in de nesten.
De angst er door de werkelijkheid toe gedwongen worden de eigen problemen aan te pakken
Als Negens een ernstige crisis hebben doorgemaakt zonder adequate steun of goede copingsvaardigheden, of als ze in hun jeugd chronisch mishandeld zijn, kunnen ze het ‘shock’ punt passeren en zich gaan gedragen volgens de ongezonde aspecten van hun type. Mogelijk leidt dat ertoe dat ze tot het beangstigende inzicht komen dat de problemen en conflicten in hun leven niet zullen verdwijnen en misschien zelfs nog erger worden – vooral vanwege hun inactiviteit. En hun angst kan voor een deel gegrond zijn. Daarnaast zouden ze er door de werkelijkheid toe gedwongen kunnen worden hun problemen aan te pakken.
Deze bewustwording kan een keerpunt in het leven van de Negen betekenen. Op het moment dat hij de waarheid in deze angsten inziet, kan hij de weg naar gezondheid en bevrijding inslaan. Aan de andere kant kan hij nog koppiger worden en vastbesloten om de troostrijke illusies dat alles in orde is in stand houden. (Waarom is iedereen eropuit om mij van streek te maken? Hoe meer je het ter sprake brengt, hoe minder ik genegen ben er ook maar iets aan te doen.) Als de Negen in deze houding volhardt, kan hij de val omlaag maken naar ongezonde niveaus. Indien je bemerkt dat jijzelf of iemand die je kent de waarschuwingssignalen, (zie waarschuwingssignalen), gedurende een langere periode achtereen vertoont (langer dan een paar weken) dan is het in therapie gaan of het inroepen van andere hulp ten zeerste aan te bevelen.
Waarschuwingssignalen voor de Negen in nood
Potentiële pathologie: Dissociatieve stoornissen, afhankelijke en schizoïde stoornissen, anhedonische depressie, extreme ontkenning, ernstige langdurige depersonalisatie.
De Negen gaat naar de Drie.
De luie, zichzelf verwaarlozende Negen, gaat aan zijn ontwikkeling werken en wordt energiek.
Negens verwerkelijken zich en blijven gezond door zich bewust te zijn van hun essentiële aard. Daarmee overwinnen ze hun sociale rol, 'Niemand Bijzonder', en beseffen dat ze hun eigen tijd en energie waard zijn. Ze werken aan de ontwikkeling van zichzelf en hun potentie en bewegen zich in de wereld, waarbij ze anderen laten weten wat ze te bieden hebben. Het grootste obstakel op weg naar hun zelfverwerkelijking is hun tendens tot inertie. Integrerende Negens zullen regelmatig met gevoelens van zwaarte of slaperigheid te kampen krijgen zodra ze iets goeds voor zichzelf proberen te doen. Maar naarmate ze meer integreren, merken ze dat tevens hun energie toeneemt en daarmee ook hun charisma. Na zichzelf het grootste deel van hun leven als onzichtbaar beschouwd te hebben, staan integrerende Negens verbaasd dat anderen niet alleen naar hen blijken te luisteren, maar hen zelfs opzoeken. Omdat ze hun eigen waarde herkennen, waarderen ook anderen hen meer. Omdat ze de vitaliteit van hun instinctieve natuur aanboren en ontplooien, geven ze anderen energie. Anders gezegd, naarmate integrerende Negens steeds meer hun aangeboren waarde ontdekken, vinden ze deze alsmaar weerspiegeld door anderen mensen, wat hen verrast en verrukt.
Integrerende Negens komen voorts in contact met hun hart, de zetel van hun identiteit, en uiten zich met een eenvoudige authenticiteit die erg ontroerend kan zijn. Ze kunnen, indien nodig, voor zichzelf opkomen, en beseffen dat zelfassertie niet hetzelfde is als agressie. Bovendien valt hun verzet tegen de realiteit weg, waardoor ze flexibeler worden en direct kunnen inspelen op hun omstandigheden. Met gedreven, competitief of imagobewust worden draagt weinig bij aan het opbouwen van ware zelfachting – integendeel, het zal hun ongerustheid over hun eigen waarde in stand houden en hen gedissocieerd houden van hun ware identiteit. Maar als Negens de energie vinden om hun eigen zelfontwikkeling ter hand te nemen, worden liefde en kracht van hun eigen hart een onverslaanbare, helende kracht in hun wereld.
HOE KAN DE BEMIDDELAAR ZICH ONTPLOOIEN?
- liefde voor jezelf en daadkracht
- maak jezelf belangrijk
- stel je eigen grenzen, normen en prioriteiten,
- hou van jezelf en dan van anderen
- accepteer ongemak en veranderingen als een deel van het leven
en vergeet nooit dat het je ware aard is om een onuitputtelijke bron van sereniteit, aanvaarding en vriendelijkheid in de wereld te zijn.
Je kracht ligt in vrede en genezing te brengen in je wereld.
Ultieme uitdaging om te groeien voor de Negen:
Het terugeisen van de onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en het doorgeven van deze liefde aan anderen. Kwaliteiten van de essentie zijn daarbij het streven naar het hogere idee: de onvoorwaardelijke liefde en de hogere deugd: de daadkracht.
Spirituele weg
Baby’s ‘zijn’ de essentie, in die zin dat hun bewustzijn doordrongen is van onvoorwaardelijke liefde, die inherent is aan het pure zijn. Toen in de eerste levensjaren de persoonlijkheid zich ging vormen, werden ze indolent of veronachtzamend ten opzichte van hun spirituele aard. Luiheid is een overdreven aanpassing, een verlangen om aangenaam en mechanisch te leven in plaats van daadkrachtig te zijn met betrekking tot de wezenlijke aspecten van het leven. Negens vermijden conflicten en gaan op in de agenda van anderen, wat een nabootsing is van de liefde die alle schepselen verenigt.
Het gevolg
Kinderen die zich ontwikkelen volgens de Negen structuur zijn dikwijls of:
Modelkinderen die over het hoofd gezien zijn. Als je bijvoorbeeld het vierde kind in een gezin bent, denken ze dat je het allemaal zelf wel kunt. Omdat het kind over het hoofd wordt gezien, onderdrukt het zijn gevoelens.
of:
Het kind staat tussen twee ouders in die een conflict met elkaar hebben. Het kind kan niet kiezen tussen zijn vader en moeder. Het trekt zich terug, laat zich in slaap vallen en is zich niet meer bewust van de buitenwereld. Negens blijken dikwijls later moeite te hebben met het nemen van beslissingen.
Het dilemma
Op momenten dat we ons onafscheidelijk voelen verplaatsen we ons in het gezichtspunt van de Negen. Grenzen vervagen als het leven van iemand anders het motief wordt voor ons eigen leven. Als we eenmaal zijn opgegaan in de ander, voelt dit als één huid en een enkele persoon. We stoppen onze energie in de agenda van onze levensgezellen. Hun interessen worden van wezenlijk belang, hun mening lijkt aannemelijk. We voelen ons enthousiast over hun leven, dat het middelpunt van ons eigen leven geworden is.
Er ontstaat een spanning tussen zich willen schikken om liefde te krijgen en hun onafhankelijkheid willen verdedigen. De vraag is: “Stem ik ermee in en volg ik, of stem ik er niet mee in en veroorzaak ik een conflict?” Ermee instemmen voelt als zich gewonnen geven, maar het is moeilijk om nee te zeggen. Ze zijn in iemands leven opgegaan, dus kiezen doet er niet langer toe. Ze kunnen de waarde van de positie van anderen gemakkelijker inzien dan de waarde van hun eigen positie. Luiheid betekent ‘een luie levenshouding aannemen’. Beslissingen zijn moeilijk als tegenstrijdige meningen allemaal even waardevol lijken te zijn. Hun aandacht verschuift van het centrale probleem naar secundaire zaken. Ze komen op een zijspoor terecht van karweitjes en achterstallige zaken. Hun energie raakt afgeleid van hun essentiële dagtaak. Hun tempo vermindert. Zonder dat ze het zich realiseren ontwikkelt zich een patroon van vasthouden. Energie die bestemd is voor primaire doelen wordt overgeheveld naar secundaire doelen.
Negens groeien als ze gaan opletten, als ze hun eigen agenda structureren en het spoor blijven volgen. Als ze kunnen zien hoe ze een nieuwe stellingname aannemen, worden ze bevrijd van hun preoccupatie en zijn ze vrij om te kiezen hoe ze willen reageren. Ze kunnen leren zichzelf van anderen te scheiden en aandacht aan zichzelf te besteden. Ze worden gesteund door dierbaren die hen helpen bij het nastreven van persoonlijke doelen, die hun vorderingen telkens weer bevestigen, en die hen herinneren aan hun diep gekoesterde doelen, die alleen bereikt kunnen worden door hun eigen keuze te maken.
De Kind-ziel van de Negen
Het hartpunt van de Negen is punt Drie, zodat de kind-ziel van een Negen zich in eerste instantie voordoet als een neiging tot bedriegen en liegen teneinde datgene aan de ander te laten zien wat goedkeuring zal oogsten. Als een klein kind dat een koekje pakt terwijl mammie het hem verbood, of van school spijbelt door te doen alsof hij ziek is, doet de kind-ziel van een Negen alsof hij het niet heeft gedaan en alsof hij echt pijn in zijn buik heeft. Naast de Passie van liegen, is er in iedere Negen een jonge plek die gezien wil worden, wil schitteren en het middelpunt van de aandacht wil zijn. Er zit dus een kleine uitslover die zijn dansje wil doen en applaus wil krijgen. Achter de neiging tot zelfverloochening van een Negen ligt een gedrevenheid en vaak een meedogenloosheid om te zullen slagen, meestal goed verscholen en uit het bewustzijn verbannen. Negens zijn vaak bang dat ze te opdringerig overkomen en te veel ruimte innemen, wat de schaduw van hun kind-ziel is die over hun bewustzijn valt.
Onder de inertie van een Negen ligt hun gerichtheid op doen, en vaak zijn Negens bang dat als ze met een activiteit beginnen, ze gedreven zullen raken en niet meer kunnen stoppen.
Als een Negen zichzelf toestaat in contact te komen met deze structuur in zichzelf en de kwaliteiten ervan, zal hij zichzelf steeds meer als een vollediger persoon gaan ervaren. De exhibitionistische neigingen zullen transformeren in een oprechte erkenning van zijn persoon. Hij zal gaan zien dat hij in zijn jeugd niet werd ondersteund om een op zichzelf staande persoon te zijn en dat hij zodoende inschikkelijk werd en zichzelf verloochende om goedkeuring te krijgen. Door zichzelf weer terug te vinden als persoonlijk waardevol en om van te houden, zal hij naar de verwerkelijking worden geleid van zichzelf als een persoonlijke belichaming van de Totaliteit, ‘de Parel van Onschatbare Waarde’, een stralende en lichtende aanwezigheid die onafhankelijk is van de beperkingen van zijn conditioneringen. Langzaam maar zeker zal hij zich bevrijden van alle zelfbeelden en mentale constructies die bepalen wie hij is en is hij, bevrijd van de beperkingen van het ego, in staat tot waar contact en interactie in de wereld.
Afweermechanismen gebaseerd op verdringing van Schuld/Woede, Schaamte of Angst
Verdoving, mechanisme van de NEGEN, de Vredestichter
Afweer op een instinctmatige impuls van Schuld/Woede
Alle Enneatypes hebben een favoriet afweermechanisme, maar je zou kunnen zeggen dat de Vredestichter geen favoriet afweermechanisme heeft. Afweermechanismen als negatie en identificatie stellen een mens in staat direct dingen uit het bewustzijn te blokkeren. Je ervaart iets wat je absoluut niet wilt ervaren, en negatie of identificatie stelt je in staat deze ervaring effectief uit het bewustzijn te houden. Om een nare ervaring uit zijn bewustzijn te houden moet de Vredestichter echter zijn hele bewustzijn engageren in een compleet andere ervaring. Dit wordt verdoving genoemd. Verdoving kan worden verkregen door middel van televisie, door te eten, door seks, door computerspelletjes en eigenlijk door allerlei activiteiten die niets met het probleem te maken hebben. De Vredestichter denkt een nare ervaring te kunnen ontlopen door volledig op te gaan in deze secundaire activiteiten. Het probleem is echter dat hij dan ook zichzelf vergeet.
Wat een Vredestichter probeert te vermijden met verdoving zijn conflicten. Dit zal leiden tot conflictvermijdend gedrag en een niet-assertieve houding. Hoewel de Vredestichter hierdoor als heel aardig kan overkomen, zal het op den duur niet effectief kunnen blijven. Veel Vredestichters vertellen dan ook dat door dit aardig en niet-assertief zijn, hun veel onaangename dingen worden aangedaan.
Je kracht is tegelijkertijd je grootste valkuil. Gebruik je die teveel en niet afgestemd op de ander dan ervaart de ander die kracht negatief en zal daar met weerstand op reageren.
De sterke kanten van de Negen:
- Is neutraal
- Neemt geen impulsieve beslissingen
- Is spiritueel
- Komt tot bloei bij een positieve ondersteuning
- Heeft begrip voor de standpunten van anderen
- Stelt deadlines en een duidelijke structuur
- Neemt beslissingen door te weten wat hij niet wil
- Vermijdt woede en conflicten
- Gaat graag met de stroom mee
- Trouw in relaties
- De ideale bemiddelaar
- Neemt geen onnodige risico’s
Reactie op stress:
De Negen gaat naar de Zes.
De inschikkelijke Negen wordt op de Zes opeens ongerust en bezorgd.
Negens proberen met stress om te gaan door hun eigen keuzes en verlangens te bagatelliseren en zich in hun innerlijk terug te trekken. Wanneer deze vaardigheden ontoereikend zijn voor het onder de duim houden van hun angsten, zetten ze de stap naar de Zes, waarmee ze zich richten op relaties en ideeën die hun, naar ze menen, meer zekerheid en stabiliteit zullen brengen. In geval van doorbrekende bezorgdheid en angstigheid focussen Negens zich intensief op hun werk en projecten. Het is alsof ze, na dingen een tijdje te hebben laten voortsudderen, opeens met een ruk in actie komen en zich aan alle kanten tegelijk proberen in te dekken in een gedreven fase van jachtige activiteit. Tegelijkertijd zijn ze dikwijls uitermate reactief ten aanzien van de eisen van anderen en worden sterk passief-agressief en defensief. Hun positieve ‘levensfilosofie’ begint barsten te vertonen en de twijfels en het pessimisme, waartegen ze zich hebben verdedigd, breken door. Net als Zessen kunnen Negens onder stress lang verborgen klachten over anderen en hun levenslot naar voren brengen. Hoewel het luchten daarvan tijdelijk hun stress doet afnemen, verandert het gewoonlijk feitelijk niets echt, omdat ze immers nog steeds onverdroten weigeren zich rekenschap te geven van de wortels van hun ongelukkig zijn. Onder extreme stress kunnen ze een belegeringsmentaliteit ontwikkelen. Paranoïde achterdocht kan snel escaleren in het anderen de schuld geven van de eigen problemen en opstandig reageren. Woedeuitbarstingen en driftbuien kunnen voor de Negens zelf even verrassend komen als voor degene die er getuige van zijn.
De rode vlag; de Negen in de nesten.
De angst er door de werkelijkheid toe gedwongen worden de eigen problemen aan te pakken
Als Negens een ernstige crisis hebben doorgemaakt zonder adequate steun of goede copingsvaardigheden, of als ze in hun jeugd chronisch mishandeld zijn, kunnen ze het ‘shock’ punt passeren en zich gaan gedragen volgens de ongezonde aspecten van hun type. Mogelijk leidt dat ertoe dat ze tot het beangstigende inzicht komen dat de problemen en conflicten in hun leven niet zullen verdwijnen en misschien zelfs nog erger worden – vooral vanwege hun inactiviteit. En hun angst kan voor een deel gegrond zijn. Daarnaast zouden ze er door de werkelijkheid toe gedwongen kunnen worden hun problemen aan te pakken.
Deze bewustwording kan een keerpunt in het leven van de Negen betekenen. Op het moment dat hij de waarheid in deze angsten inziet, kan hij de weg naar gezondheid en bevrijding inslaan. Aan de andere kant kan hij nog koppiger worden en vastbesloten om de troostrijke illusies dat alles in orde is in stand houden. (Waarom is iedereen eropuit om mij van streek te maken? Hoe meer je het ter sprake brengt, hoe minder ik genegen ben er ook maar iets aan te doen.) Als de Negen in deze houding volhardt, kan hij de val omlaag maken naar ongezonde niveaus. Indien je bemerkt dat jijzelf of iemand die je kent de waarschuwingssignalen, (zie waarschuwingssignalen), gedurende een langere periode achtereen vertoont (langer dan een paar weken) dan is het in therapie gaan of het inroepen van andere hulp ten zeerste aan te bevelen.
Waarschuwingssignalen voor de Negen in nood
Potentiële pathologie: Dissociatieve stoornissen, afhankelijke en schizoïde stoornissen, anhedonische depressie, extreme ontkenning, ernstige langdurige depersonalisatie.
- Verdere herkenningspunten:
- Ontkenning van ernstige gezondheids-, financiële of persoonlijke problemen
- Halsstarrigheid en langdurig verzet tegen het inroepen van hulp
- Sterk afgenomen en onderdrukt dagelijks bewustzijn en vitaliteit
- Een gevoel van ontoereikendheid en algehele veronachtzaming
- Afhankelijkheid van anderen en zich laten uitbuiten
- Chronische depressie en emotionele vervlakking (anhedonie)
- Extreme dissociatie (zich verloren, verward, diep onverbonden voelen)
De Negen gaat naar de Drie.
De luie, zichzelf verwaarlozende Negen, gaat aan zijn ontwikkeling werken en wordt energiek.
Negens verwerkelijken zich en blijven gezond door zich bewust te zijn van hun essentiële aard. Daarmee overwinnen ze hun sociale rol, 'Niemand Bijzonder', en beseffen dat ze hun eigen tijd en energie waard zijn. Ze werken aan de ontwikkeling van zichzelf en hun potentie en bewegen zich in de wereld, waarbij ze anderen laten weten wat ze te bieden hebben. Het grootste obstakel op weg naar hun zelfverwerkelijking is hun tendens tot inertie. Integrerende Negens zullen regelmatig met gevoelens van zwaarte of slaperigheid te kampen krijgen zodra ze iets goeds voor zichzelf proberen te doen. Maar naarmate ze meer integreren, merken ze dat tevens hun energie toeneemt en daarmee ook hun charisma. Na zichzelf het grootste deel van hun leven als onzichtbaar beschouwd te hebben, staan integrerende Negens verbaasd dat anderen niet alleen naar hen blijken te luisteren, maar hen zelfs opzoeken. Omdat ze hun eigen waarde herkennen, waarderen ook anderen hen meer. Omdat ze de vitaliteit van hun instinctieve natuur aanboren en ontplooien, geven ze anderen energie. Anders gezegd, naarmate integrerende Negens steeds meer hun aangeboren waarde ontdekken, vinden ze deze alsmaar weerspiegeld door anderen mensen, wat hen verrast en verrukt.
Integrerende Negens komen voorts in contact met hun hart, de zetel van hun identiteit, en uiten zich met een eenvoudige authenticiteit die erg ontroerend kan zijn. Ze kunnen, indien nodig, voor zichzelf opkomen, en beseffen dat zelfassertie niet hetzelfde is als agressie. Bovendien valt hun verzet tegen de realiteit weg, waardoor ze flexibeler worden en direct kunnen inspelen op hun omstandigheden. Met gedreven, competitief of imagobewust worden draagt weinig bij aan het opbouwen van ware zelfachting – integendeel, het zal hun ongerustheid over hun eigen waarde in stand houden en hen gedissocieerd houden van hun ware identiteit. Maar als Negens de energie vinden om hun eigen zelfontwikkeling ter hand te nemen, worden liefde en kracht van hun eigen hart een onverslaanbare, helende kracht in hun wereld.
HOE KAN DE BEMIDDELAAR ZICH ONTPLOOIEN?
- Merk wanneer anderen het motief voor jouw activiteit worden. “Ben ik het met hen eens of oneens? Doe ik met hen mee of niet?”
- Zorg voor deadlines, structuur, en positieve feedback die jouw eigen doelen ondersteunt.
- Leer je aandacht te verschuiven wanneer obsessieve gedachten over de voors en tegens van een beslissing de overhand krijgen.
- Concentreer je op je gevoel wanneer dwangmatige gedachten opkomen. Vraag jezelf af: “Wat wil ik zelf?” in plaats van: “Wat willen anderen?”
- Leer je passief-agressieve signalen te herkennen. Negens oefenen controle uit door te vertragen en te weigeren in actie te komen. Herken deze passiviteit als woede.
- Zie woede als een vermomming van iets positiefs. Woede kan een vroeger standpunt dat je hebt weggestopt onthullen.
- Negens kunnen gemakkelijker een beslissing nemen als ze een aantal keuzen voorgelegd krijgen. Ze weten beter wat ze niet willen dan wat ze wèl willen.
- Ga na welke gevoelens verdoofd worden door o nbelangrijke zaken als tv kijken, boodschappen doen en andere manieren om niet in actie te hoeven komen.