De Zes
Van Vertrouwensvol Ontvangen naar Achtervolgde Achtervolger
Mullah Nasrudin en het ei Mullah Nasrudin was met zijn zoontje aan het wandelen toen ze een ei op de grond zagen liggen.
“Pap, hoe komen de vogels ín het ei?” vroeg de jongen. Gedesoriënteerd antwoordde de Mullah “Ik heb me mijn hele leven lang al afgevraagd hoe de vogels úit het ei kunnen komen, maar nu heb ik een echt lastig probleem om op te lossen!”.
Essentie: Ontvangen
De Zes is de essentie van ontvankelijkheid, koestering en tot vorm brengen. Almaas noemt deze essentie Heilige Kracht, Heilig Vertrouwen. Deze energie is binnen de 6 – 9 – 3 driehoek complementair aan de stralende, naar buiten gerichte energie van de Drie. Het is de energie van ontvankelijkheid, ontvangen, selecteren, tot vorm laten komen, dragen en voldragen vanaf het moment van conceptie tot aan de realisatie of de geboorte. Het is het ontvankelijke, passief vormgevende creatieve element in de wereld, dat koesterend aanwezig is.
In de kwaliteit van de essentie is er in de Zes een volledig vertrouwen in het Universum. In de dwaling is dat omgeslagen in een diep wantrouwen, de wereld wordt gezien als bedreigend, als een probleem. Dit is waar het verhaal van Mullah Nasrudin en het ei over gaat. De Zes vraagt zich al zijn hele leven af “Hoe kom ik úít mijn problemen, mijn beperkingen en mijn angsten? De oplossing ligt in het aan zichzelf stellen van de vraag hoe ben ik ín die problemen, beperkingen en angsten gekomen?”. Het is het zoontje van Nasrudin, het onschuldige kind dat ons terugbrengt naar de vraag die werkelijk belangrijk is.
Ontvangen en de ervaring Bij essentie Zes past de ervaring dat er een hecht fundament in het bestaan is waarop je kunt vertrouwen. Niet een overtuiging maar een direct, zeker weten dat voortkomt uit de ervaring dat ze eeuwig en absoluut gegrond is in het Zijn. Het Leven zelf is een geschenk van dat Zijn.
Een piekervaring van Ontvangen zou kunnen zijn. “Ik ben vol vertrouwen in de werkelijkheid en weet mij liefdevol gedragen in en gevormd door het grote geheel. Ik ben thuis in de eeuwige grond”.
Archetypen: De Aarde, de Godin, de Moeder, Isis, Maria.
De Aarde of de Aardegodin is het belangrijkste archetype voor de Zes. Het is de vrouwelijke ontvankelijke vormgevende kracht die al koesterend en voedend een van de twee scheppende krachten in de wereld is. Minstens zo belangrijk als de Drie, de Zon of de Zonnegod die immers vooral energie genereert. Het is de Zon die de aarde koestert en onontbeerlijke energie schenkt als de basis voor alle Leven. Het is echter de Aarde die het zaad ontvangt, bepaalt welk zaad tot bloei komt en die de voedingsstoffen en de condities levert waaronder het tot bloei kan komen.
In de Romeinse tijd gingen alle oude godinnen op een gegeven moment op in de godin Isis die in het gehele Romeinse rijk, tot in ons land toe, vereerd werd. Het christendom, een meer masculiene godsdienst kon niet helemaal om de Godin heen en nam haar op in de vorm van Maria, Mariaverering zoals die tot in onze tijd bestaat, is een voortzetting van de oude verering van de Moedergodin.
De Dwaling van de Zes(naar Riso en Hudson)De dwaling Een klein kind overleeft niet zonder pappa en mamma.
Het is volledig afhankelijk van hen. De angst dat het kind het niet zelf kan redden is dus zeer reëel en universeel van karakter. In eerste instantie is die afhankelijkheid gericht op de moeder. In een latere fase wordt de vader de figuur die (vaak onbewust) leiding geeft aan het proces van loskomen van de moeder. Hij maakt het kind, als het goed is, wegwijs in de wereld en is het pendant van de eigen innerlijke leiding van het kind. Dit proces van onafhankelijk worden verloopt bij niemand volmaakt. Dit gegeven veroorzaakt dat elke volwassene gevoelens van onzekerheid heeft. Als het kind te weinig of geen steun van de vader heeft gekregen kan het de angst krijgen om overweldigd te worden door de moeder. Dit leidt tot de ambivalentie van de Zes strategie. Enerzijds is er de behoefte aan goedkeuring en nabijheid, anderzijds is er de angst om overweldigd te worden en ontstaat er een verdedigingspatroon tegen nabijheid en (al dan niet vermeende) overweldiging.
De innerlijke wond Het kind zal op jeugdige leeftijd begrijpen:“Je kunt jezelf niet vertrouwen”.
Het heeft niet de boodschap gehoord“Je bent veilig” en er ontstaat het angstige vermoeden:“Ik heb geen steun of leiding”.
Het imago Het kind creëert vervolgens het negatieve zelfbeeld:“Ik vertrouw mijzelf niet” en schuift dit besef naar de achtergrond van zijn bewustzijn.
De strategie Tenslotte ontstaat de strategie van de Zes:“Ik elimineer onzekerheid en onveiligheid en ik zorg ervoor dat ik ergens bijhoor, want dan ben ik iemand”.
Karakterisering van de ZesKARAKTERISERINGEN:
Vormgever,
Loyalist,
Beschermer,
Wachter,
Scepticus,
Probleemoplosser,
Vragensteller,
Duivelsadvocaat,
Rebel.
VERVORMINGEN:
Veiligheidszoeker,
Twijfelaar,
Achtervolger,
Angsthaas,
Slaafsheid,
Ja-maarder.
Mullah Nasrudin en de waakzame man “Wat doe jij als je je wast aan de rivier?” Vroeg Mullah Nasrudin aan een boer.
“Nou, Ik doe mijn kleren uit en ik stap in het water”. “En vergeet je niet om, terwijl je in het water staat, naar Mekka te kijken?”
“Naar Mekka kijken … eh jazeker, maar het belangrijkste is dat ik nooit mijn blik weghaal van de plek waar mijn kleren liggen, zeker sedert die keer dat een dief kleren van mij gestolen heeft”.
De strateeg: de Vormgever
De strateeg of subpersoonlijkheid die op dominante wijze een bij de Zes passende strategie hanteert noem ik de Vormgever. Hij is immers de persoon die kritisch, zo niet wantrouwig is en in staat is zaken vorm te geven.
Het verhaal van Mullah Nasrudin en de waakzame man geeft helder het vraagstuk van de Zes in dwaling aan. Hij is door ervaring angstig en waakzaam geworden en houdt het oog op wat er mis kan gaan (de kleren zouden wel eens gestolen kúnnen worden). Maar daarmee gaat het contact met het wezenlijke (hier het heilige Mekka) verloren.
De Strategie van de Vormgever
De Vormgever is ontvankelijk en kritisch en in staat om wat hij ontvangt een bruikbare vorm te geven. Alsstrategiestreeft de Zes naar waardering door het elimineren van onzekerheid en onveiligheid. De Vormgever is het toegewijde en naar veiligheid strevende type. Zessen zijn toegewijd, sociaal, verantwoordelijk, betrouwbaar en hebben het vermogen om problemen te voorzien.
Zessen streven naar het imago:“Ik ben betrouwbaar, degelijk, bonafide, beminnelijk, “gewoon”, zorgvuldig, vooruitziend, onderzoekend”.
De Vormgever wordt gewaardeerd vanwege:
De schaduw van de Vormgever Naranjo noemt deze strategie: “De Achtervolgde Achtervolger”. De Zes is doorlopend bezorgd. Er wordt bij de Zes ook wel gesproken over angst of lafheid. Bezorgdheid is een betere omschrijving omdat het hier gaat om angst zonder de aanwezigheid van een daadwerkelijke bedreiging. Het gevolg hiervan is ook een overdreven waakzaamheid ten opzichte van een gevaarlijk geachte werkelijkheid.
De spreekstijl is vaak waarschuwend, grenzen stellend.
De Zes stoot nogal eens af vanwege:
Als Essentie Zes tot bloei komt Als de Vormgever zijn overlevingsstrategie kan laten vallen, wordt de essentie steeds meer manifest. De aandacht verschuift van het altijd maar weer wieden van onkruid naar het kweken en verzorgen van bloemen. Daar past een diep besef bij van de bron waar je mee verbonden bent en het bij dat besef passende vertrouwen.
Op zijn best is de Vormgever stabiel, met een diep (zelf)vertrouwen en moedig.
In vogelvlucht
Mullah Nasrudin en het ei Mullah Nasrudin was met zijn zoontje aan het wandelen toen ze een ei op de grond zagen liggen.
“Pap, hoe komen de vogels ín het ei?” vroeg de jongen. Gedesoriënteerd antwoordde de Mullah “Ik heb me mijn hele leven lang al afgevraagd hoe de vogels úit het ei kunnen komen, maar nu heb ik een echt lastig probleem om op te lossen!”.
Essentie: Ontvangen
De Zes is de essentie van ontvankelijkheid, koestering en tot vorm brengen. Almaas noemt deze essentie Heilige Kracht, Heilig Vertrouwen. Deze energie is binnen de 6 – 9 – 3 driehoek complementair aan de stralende, naar buiten gerichte energie van de Drie. Het is de energie van ontvankelijkheid, ontvangen, selecteren, tot vorm laten komen, dragen en voldragen vanaf het moment van conceptie tot aan de realisatie of de geboorte. Het is het ontvankelijke, passief vormgevende creatieve element in de wereld, dat koesterend aanwezig is.
In de kwaliteit van de essentie is er in de Zes een volledig vertrouwen in het Universum. In de dwaling is dat omgeslagen in een diep wantrouwen, de wereld wordt gezien als bedreigend, als een probleem. Dit is waar het verhaal van Mullah Nasrudin en het ei over gaat. De Zes vraagt zich al zijn hele leven af “Hoe kom ik úít mijn problemen, mijn beperkingen en mijn angsten? De oplossing ligt in het aan zichzelf stellen van de vraag hoe ben ik ín die problemen, beperkingen en angsten gekomen?”. Het is het zoontje van Nasrudin, het onschuldige kind dat ons terugbrengt naar de vraag die werkelijk belangrijk is.
Ontvangen en de ervaring Bij essentie Zes past de ervaring dat er een hecht fundament in het bestaan is waarop je kunt vertrouwen. Niet een overtuiging maar een direct, zeker weten dat voortkomt uit de ervaring dat ze eeuwig en absoluut gegrond is in het Zijn. Het Leven zelf is een geschenk van dat Zijn.
Een piekervaring van Ontvangen zou kunnen zijn. “Ik ben vol vertrouwen in de werkelijkheid en weet mij liefdevol gedragen in en gevormd door het grote geheel. Ik ben thuis in de eeuwige grond”.
Archetypen: De Aarde, de Godin, de Moeder, Isis, Maria.
De Aarde of de Aardegodin is het belangrijkste archetype voor de Zes. Het is de vrouwelijke ontvankelijke vormgevende kracht die al koesterend en voedend een van de twee scheppende krachten in de wereld is. Minstens zo belangrijk als de Drie, de Zon of de Zonnegod die immers vooral energie genereert. Het is de Zon die de aarde koestert en onontbeerlijke energie schenkt als de basis voor alle Leven. Het is echter de Aarde die het zaad ontvangt, bepaalt welk zaad tot bloei komt en die de voedingsstoffen en de condities levert waaronder het tot bloei kan komen.
In de Romeinse tijd gingen alle oude godinnen op een gegeven moment op in de godin Isis die in het gehele Romeinse rijk, tot in ons land toe, vereerd werd. Het christendom, een meer masculiene godsdienst kon niet helemaal om de Godin heen en nam haar op in de vorm van Maria, Mariaverering zoals die tot in onze tijd bestaat, is een voortzetting van de oude verering van de Moedergodin.
De Dwaling van de Zes(naar Riso en Hudson)De dwaling Een klein kind overleeft niet zonder pappa en mamma.
Het is volledig afhankelijk van hen. De angst dat het kind het niet zelf kan redden is dus zeer reëel en universeel van karakter. In eerste instantie is die afhankelijkheid gericht op de moeder. In een latere fase wordt de vader de figuur die (vaak onbewust) leiding geeft aan het proces van loskomen van de moeder. Hij maakt het kind, als het goed is, wegwijs in de wereld en is het pendant van de eigen innerlijke leiding van het kind. Dit proces van onafhankelijk worden verloopt bij niemand volmaakt. Dit gegeven veroorzaakt dat elke volwassene gevoelens van onzekerheid heeft. Als het kind te weinig of geen steun van de vader heeft gekregen kan het de angst krijgen om overweldigd te worden door de moeder. Dit leidt tot de ambivalentie van de Zes strategie. Enerzijds is er de behoefte aan goedkeuring en nabijheid, anderzijds is er de angst om overweldigd te worden en ontstaat er een verdedigingspatroon tegen nabijheid en (al dan niet vermeende) overweldiging.
De innerlijke wond Het kind zal op jeugdige leeftijd begrijpen:“Je kunt jezelf niet vertrouwen”.
Het heeft niet de boodschap gehoord“Je bent veilig” en er ontstaat het angstige vermoeden:“Ik heb geen steun of leiding”.
Het imago Het kind creëert vervolgens het negatieve zelfbeeld:“Ik vertrouw mijzelf niet” en schuift dit besef naar de achtergrond van zijn bewustzijn.
De strategie Tenslotte ontstaat de strategie van de Zes:“Ik elimineer onzekerheid en onveiligheid en ik zorg ervoor dat ik ergens bijhoor, want dan ben ik iemand”.
Karakterisering van de ZesKARAKTERISERINGEN:
Vormgever,
Loyalist,
Beschermer,
Wachter,
Scepticus,
Probleemoplosser,
Vragensteller,
Duivelsadvocaat,
Rebel.
VERVORMINGEN:
Veiligheidszoeker,
Twijfelaar,
Achtervolger,
Angsthaas,
Slaafsheid,
Ja-maarder.
Mullah Nasrudin en de waakzame man “Wat doe jij als je je wast aan de rivier?” Vroeg Mullah Nasrudin aan een boer.
“Nou, Ik doe mijn kleren uit en ik stap in het water”. “En vergeet je niet om, terwijl je in het water staat, naar Mekka te kijken?”
“Naar Mekka kijken … eh jazeker, maar het belangrijkste is dat ik nooit mijn blik weghaal van de plek waar mijn kleren liggen, zeker sedert die keer dat een dief kleren van mij gestolen heeft”.
De strateeg: de Vormgever
De strateeg of subpersoonlijkheid die op dominante wijze een bij de Zes passende strategie hanteert noem ik de Vormgever. Hij is immers de persoon die kritisch, zo niet wantrouwig is en in staat is zaken vorm te geven.
Het verhaal van Mullah Nasrudin en de waakzame man geeft helder het vraagstuk van de Zes in dwaling aan. Hij is door ervaring angstig en waakzaam geworden en houdt het oog op wat er mis kan gaan (de kleren zouden wel eens gestolen kúnnen worden). Maar daarmee gaat het contact met het wezenlijke (hier het heilige Mekka) verloren.
De Strategie van de Vormgever
De Vormgever is ontvankelijk en kritisch en in staat om wat hij ontvangt een bruikbare vorm te geven. Alsstrategiestreeft de Zes naar waardering door het elimineren van onzekerheid en onveiligheid. De Vormgever is het toegewijde en naar veiligheid strevende type. Zessen zijn toegewijd, sociaal, verantwoordelijk, betrouwbaar en hebben het vermogen om problemen te voorzien.
Zessen streven naar het imago:“Ik ben betrouwbaar, degelijk, bonafide, beminnelijk, “gewoon”, zorgvuldig, vooruitziend, onderzoekend”.
De Vormgever wordt gewaardeerd vanwege:
- De kritische, onderzoekende zin, het lef om ook lastige zaken openlijk aan de orde te stellen.
- De betrouwbaarheid, loyaliteit en betrokkenheid bij mensen.
- De vooruitziende blik, met name waar mogelijkheden en valkuilen liggen.
De schaduw van de Vormgever Naranjo noemt deze strategie: “De Achtervolgde Achtervolger”. De Zes is doorlopend bezorgd. Er wordt bij de Zes ook wel gesproken over angst of lafheid. Bezorgdheid is een betere omschrijving omdat het hier gaat om angst zonder de aanwezigheid van een daadwerkelijke bedreiging. Het gevolg hiervan is ook een overdreven waakzaamheid ten opzichte van een gevaarlijk geachte werkelijkheid.
De spreekstijl is vaak waarschuwend, grenzen stellend.
De Zes stoot nogal eens af vanwege:
- De overmatige voorzichtigheid, de vele “ja maars” die dodelijk kunnen zijn voor elke poging tot verandering.
- Het moeilijk tot keuzen kunnen komen en de soms overdreven gerichtheid op het denken.
- De eeuwige twijfel, juist ook bij succes.
Als Essentie Zes tot bloei komt Als de Vormgever zijn overlevingsstrategie kan laten vallen, wordt de essentie steeds meer manifest. De aandacht verschuift van het altijd maar weer wieden van onkruid naar het kweken en verzorgen van bloemen. Daar past een diep besef bij van de bron waar je mee verbonden bent en het bij dat besef passende vertrouwen.
Op zijn best is de Vormgever stabiel, met een diep (zelf)vertrouwen en moedig.
In vogelvlucht
- Bevrijd:
Is de Vormgever teruggekeerd naar de essentiekwaliteit Ontvangen en is dan: ontvankelijk, kritisch op een onderzoekende manier en volhardend bij het realiseren van zaken. - Suboptimaal:
Is de Vormgever gerichtheid op elimineren van onzekerheid en het nastreven van veiligheid. Hij is vaak een goede organisator en een geboren troubleshooter. - Vervormd:
Ziet overal beren en leeuwen op de weg, overal een ja-maar en heeft een neiging tot doemdenken. - Ontaard:
Het gevoel dat iedereen tegen je samenspant (paranoia), angstaanvallen, extreem wisselende stemmingen
(borderline persoonlijkheid).
Bron: www.enneastudies.com