ESSENTIES
Over het algemeen wordt het begrip essentie onderscheiden van het begrip persona.
Essentie zou dan meer de kern aanduiden terwijl persona zoveel betekende als masker, rol.
Persona ook als per sonare, ergens doorheen klinken of schijnen. In ieder geval is persona als synoniem van onze persoonlijkheid te vergelijken met de kleren die we dragen om ons in diverse levenssituaties te kunnen redden, dus alszodanig zijn we het zelf niet!
Hoewel ……….kleren maken de mens (man).
Wanneer we deze kleren langere tijd dragen zijn we tenslotte al van verre te herkennen …… aan onze kleren, en zelf weten we ook niet meer beter. We denken dat we onze persona zijn.
In Enneagram termen spreken we dan fixaties.
Fixaties zijn dus vastgezette persoonlijkheidsstructuren die ons doen functioneren in de meest uiteenlopende levenssituaties, ons doen overleven! En hier is in principe niets mis mee; wanneer het behoorlijk vriest is het wel handig als je je er goed op kleed. Je klerenkast is zo van levensbelang geworden. Een probleem zou kunnen zijn dat je kleren uiteindelijk je identiteit gaan uitmaken, los nog van het feit dat de afstemming van de juiste kleren in de juiste situaties ook nog wel eens te wensen overlaat.
In mijn optiek zijn de typologieën zoals we die kennen in de Enneagram literatuur niets anders dan voornoemde kleren en zo is het Enneagram ook prima te gebruiken wanneer je naar een feestje moet en nog niet weet welke kleren je zal aantrekken. En aangezien het leven voor veel mensen gelukkig een feest is biedt het Enneagram uitkomst.
Wanneer we een van de vele op internet aangeboden testjes invullen doen we dat dus op een herkenning van onze persoonlijkheidskenmerken, van onze fixaties.
We zijn niet wie we denken dat we zijn!!
De vraag is natuurlijk of er een relatie bestaat tussen de kleren en zijn drager of draagster, tussen fixatie en essentie, en zo ja, welke dan?
Als we niet zijn wie we denken dat we zijn, wie zijn we dan?
Twee dingen vallen dan op: het denken en het zijn.
Wat mij betreft is het Enneagram een bijzondere ordening van ons denken, een zogenaamd intelligent Enneagram en omdat te koppelen aan het Zijn krijg je een soort Gewaarzijn.
(de hoofdletters geven hier aan dat het persoonlijke niveau wordt ontstegen)
Gewaarzijn als een volstrekt heldere, transparante geest soms vertaald als bewustzijn, aanwezig-zijn, alertheid, staat van inzicht, soms als Kennis. Het heeft de kwaliteit van openheid en helderheid vergelijkbaar met de blauwe lucht, zonder tijd, zonder plaats.
Dit Gewaarzijn heeft dan drie kwaliteiten, nl. essentie, aard en manifestatie.
Essentie verwijst naar de leegte en openheid, de aard naar de kwaliteit van uitdrukking of verschijning, de manifestatie naar de oneindige mogelijkheden in realisaties of kristallisaties.
De kracht van deze drie begrippen corresponderen weer met de drie heilige driehoeken, de
3-6-9, de 7-1-4 en de 2-8-5 driehoeken.
Voor een mogelijke typering zou je nu al kunnen stellen dat de 3,6 en 9 types ten diepste te maken hebben met leegte en openheid, de 7,1 en 4 types met kwaliteitsprocessen en de 2,8 en 5 types met omgaan met de ontstane manifestaties of creaties.
Het Enneagram werkt zo steeds met deze drie te onderscheiden begrippen, ook te benoemen als de heilige driehoeken van schepping, openbaring en verlossing.
Alle punten hebben zo hun essentie, aard en manifestaties dwz hun eigen oplossingen om met respectievelijk de leegte, de kwaliteit en de manifestatie om te gaan.
Deze oplossingen zien we vaak terug in de bijbehorende fixaties van de persoonlijkheid.
Essenties verwijzen dus naar de leegte en de openheid (van de blauwe lucht) en het eerste wat wij dan doen is om daar allerlei ideeën over te ontwikkelen. (vgl. de heilige ideeën van Ichazo zoals Almaas ze heeft beschreven in zijn boek, “negen facetten van eenheid”)
Vanuit de verborgen wereld van het Niets “ontstaat” dus een gedachte, een idee, met een bepaalde kwaliteit.(het liefst Liefde genoemd) De oude Grieken spraken over het Ware, het Schone en het Goede en aangezien het Enneagram een ordening van het westerse denken is, kunnen we deze grondwaarden als uitgangspunt gebruiken voor resp. de 8, de 9 en de 1. Almaas spreekt in dit verband van resp. Heilige Waarheid, Heilige Liefde en Heilige Volmaaktheid. Vanuit de top van het Enneagram (de 9) ontvouwt zich zo ten rechter en linker zijde van de negen zich de grondwaarden het Ware en het Goede en zo verder een cirkel af naar beneden om te eindigen in de vijf (Heilig Weten) en de vier (Heilige Oorsprong) om preciezer te zijn sluit de cirkel zich tussen de vier en de vijf (de 4,5).
Zo wordt de Leegte omsloten door het Volle. De gedachte, de Geest ontkiemt zo uit de Leegte, ze is nog zuiver, ze raakt aan het Niets, ze is metafysisch, ze is de creatie die het leven omvat en beheerst in al haar mogelijkheden. Haar opdracht is volgens Jean Carteret (*) om eenvoudig te worden. In ons verband is dit de eenvoud die het kenmerk is van het ware. (`simplex sigillum veri`) Of: eenvoud is de aard van de waarheid. (`simplex ratio veritatis) We hebben zo blijkbaar twee waarheden: veritas, de waarheid, en verum, het ware. Dit is de relatie tussen de acht en de vijf in het enneagram, ook wel de relatie tussen het ware en het juiste genoemd. (8-5) Het mag dan wel waar (wetenschap) zijn, maar hoeft nog niet juist te zijn!
Het leven echter ontkiemt uit het Volle, de natuur en raakt aan Alles, ze omvat en beheerst op haar beurt de creatie in de materie. Zij dient zuiver (het goede) te worden.(1-4)
Bewustzijn is dan per definitie de dialectiek tussen Geest en Leven, want als de mens door zijn creaties de wereld wil omvormen kan dat alleen door bewustzijn (de 7), dat keuze is(de 1) en daarmee begint ons Enneagram, de binnenlijnen wel te verstaan, de dialectiek, het mentale spel van onze virtuele wereld. Waren de voorafgaande processen nog ondergedompeld in de verborgen wereld van de heilige triniteit (3-6-9) en onder bescherming van de goden (onze archetypen) , nu staan we er alleen voor (de val).
Alleen het schone(de 9) ontvouwt zich eeuwigdurend in elke gerealiseerde mogelijkheid, in gestalte, in elk gelaat, het is God`s glimlach. (wij zijn de getuigen, de getuigenis zelfs)
Zo speelt de gehele incarnatie zich af tussen de vier punten: 1,4,5 en 8 wel of niet bemiddeld door processen van bewustzijn, inzicht (de 7) en van (emot.)intelligentie.(de 2)
Het Ware verhoudt zich dan tot het Juiste als het Goede (het Gelijke) tot het Andere.(het Unieke) (Het poëtisch denken van Jean Carteret volgens George Bode)
Zo staat het Ware(de wetenschappelijke waarheid, het weten) voor de 5, het Ware als het Juiste voor de 8, het Goede (het kloppende, het gelijke, het volmaakte) voor de 1 en het Andere (het unieke, het individuele, de oorsprong) voor de 4.
De 2 en 7 zijn beweeglijke en bemiddelende essenties die respectievelijk convergerend (emotionele intelligentie) en divergerend (inzicht, intuïtie) zijn. Beiden staan ten dienste van onze incarneren, zijn dus dienstbaar, als ware het gidsen, coachen, mentors, helpers, etc.
Over het algemeen wordt het begrip essentie onderscheiden van het begrip persona.
Essentie zou dan meer de kern aanduiden terwijl persona zoveel betekende als masker, rol.
Persona ook als per sonare, ergens doorheen klinken of schijnen. In ieder geval is persona als synoniem van onze persoonlijkheid te vergelijken met de kleren die we dragen om ons in diverse levenssituaties te kunnen redden, dus alszodanig zijn we het zelf niet!
Hoewel ……….kleren maken de mens (man).
Wanneer we deze kleren langere tijd dragen zijn we tenslotte al van verre te herkennen …… aan onze kleren, en zelf weten we ook niet meer beter. We denken dat we onze persona zijn.
In Enneagram termen spreken we dan fixaties.
Fixaties zijn dus vastgezette persoonlijkheidsstructuren die ons doen functioneren in de meest uiteenlopende levenssituaties, ons doen overleven! En hier is in principe niets mis mee; wanneer het behoorlijk vriest is het wel handig als je je er goed op kleed. Je klerenkast is zo van levensbelang geworden. Een probleem zou kunnen zijn dat je kleren uiteindelijk je identiteit gaan uitmaken, los nog van het feit dat de afstemming van de juiste kleren in de juiste situaties ook nog wel eens te wensen overlaat.
In mijn optiek zijn de typologieën zoals we die kennen in de Enneagram literatuur niets anders dan voornoemde kleren en zo is het Enneagram ook prima te gebruiken wanneer je naar een feestje moet en nog niet weet welke kleren je zal aantrekken. En aangezien het leven voor veel mensen gelukkig een feest is biedt het Enneagram uitkomst.
Wanneer we een van de vele op internet aangeboden testjes invullen doen we dat dus op een herkenning van onze persoonlijkheidskenmerken, van onze fixaties.
We zijn niet wie we denken dat we zijn!!
De vraag is natuurlijk of er een relatie bestaat tussen de kleren en zijn drager of draagster, tussen fixatie en essentie, en zo ja, welke dan?
Als we niet zijn wie we denken dat we zijn, wie zijn we dan?
Twee dingen vallen dan op: het denken en het zijn.
Wat mij betreft is het Enneagram een bijzondere ordening van ons denken, een zogenaamd intelligent Enneagram en omdat te koppelen aan het Zijn krijg je een soort Gewaarzijn.
(de hoofdletters geven hier aan dat het persoonlijke niveau wordt ontstegen)
Gewaarzijn als een volstrekt heldere, transparante geest soms vertaald als bewustzijn, aanwezig-zijn, alertheid, staat van inzicht, soms als Kennis. Het heeft de kwaliteit van openheid en helderheid vergelijkbaar met de blauwe lucht, zonder tijd, zonder plaats.
Dit Gewaarzijn heeft dan drie kwaliteiten, nl. essentie, aard en manifestatie.
Essentie verwijst naar de leegte en openheid, de aard naar de kwaliteit van uitdrukking of verschijning, de manifestatie naar de oneindige mogelijkheden in realisaties of kristallisaties.
De kracht van deze drie begrippen corresponderen weer met de drie heilige driehoeken, de
3-6-9, de 7-1-4 en de 2-8-5 driehoeken.
Voor een mogelijke typering zou je nu al kunnen stellen dat de 3,6 en 9 types ten diepste te maken hebben met leegte en openheid, de 7,1 en 4 types met kwaliteitsprocessen en de 2,8 en 5 types met omgaan met de ontstane manifestaties of creaties.
Het Enneagram werkt zo steeds met deze drie te onderscheiden begrippen, ook te benoemen als de heilige driehoeken van schepping, openbaring en verlossing.
Alle punten hebben zo hun essentie, aard en manifestaties dwz hun eigen oplossingen om met respectievelijk de leegte, de kwaliteit en de manifestatie om te gaan.
Deze oplossingen zien we vaak terug in de bijbehorende fixaties van de persoonlijkheid.
Essenties verwijzen dus naar de leegte en de openheid (van de blauwe lucht) en het eerste wat wij dan doen is om daar allerlei ideeën over te ontwikkelen. (vgl. de heilige ideeën van Ichazo zoals Almaas ze heeft beschreven in zijn boek, “negen facetten van eenheid”)
Vanuit de verborgen wereld van het Niets “ontstaat” dus een gedachte, een idee, met een bepaalde kwaliteit.(het liefst Liefde genoemd) De oude Grieken spraken over het Ware, het Schone en het Goede en aangezien het Enneagram een ordening van het westerse denken is, kunnen we deze grondwaarden als uitgangspunt gebruiken voor resp. de 8, de 9 en de 1. Almaas spreekt in dit verband van resp. Heilige Waarheid, Heilige Liefde en Heilige Volmaaktheid. Vanuit de top van het Enneagram (de 9) ontvouwt zich zo ten rechter en linker zijde van de negen zich de grondwaarden het Ware en het Goede en zo verder een cirkel af naar beneden om te eindigen in de vijf (Heilig Weten) en de vier (Heilige Oorsprong) om preciezer te zijn sluit de cirkel zich tussen de vier en de vijf (de 4,5).
Zo wordt de Leegte omsloten door het Volle. De gedachte, de Geest ontkiemt zo uit de Leegte, ze is nog zuiver, ze raakt aan het Niets, ze is metafysisch, ze is de creatie die het leven omvat en beheerst in al haar mogelijkheden. Haar opdracht is volgens Jean Carteret (*) om eenvoudig te worden. In ons verband is dit de eenvoud die het kenmerk is van het ware. (`simplex sigillum veri`) Of: eenvoud is de aard van de waarheid. (`simplex ratio veritatis) We hebben zo blijkbaar twee waarheden: veritas, de waarheid, en verum, het ware. Dit is de relatie tussen de acht en de vijf in het enneagram, ook wel de relatie tussen het ware en het juiste genoemd. (8-5) Het mag dan wel waar (wetenschap) zijn, maar hoeft nog niet juist te zijn!
Het leven echter ontkiemt uit het Volle, de natuur en raakt aan Alles, ze omvat en beheerst op haar beurt de creatie in de materie. Zij dient zuiver (het goede) te worden.(1-4)
Bewustzijn is dan per definitie de dialectiek tussen Geest en Leven, want als de mens door zijn creaties de wereld wil omvormen kan dat alleen door bewustzijn (de 7), dat keuze is(de 1) en daarmee begint ons Enneagram, de binnenlijnen wel te verstaan, de dialectiek, het mentale spel van onze virtuele wereld. Waren de voorafgaande processen nog ondergedompeld in de verborgen wereld van de heilige triniteit (3-6-9) en onder bescherming van de goden (onze archetypen) , nu staan we er alleen voor (de val).
Alleen het schone(de 9) ontvouwt zich eeuwigdurend in elke gerealiseerde mogelijkheid, in gestalte, in elk gelaat, het is God`s glimlach. (wij zijn de getuigen, de getuigenis zelfs)
Zo speelt de gehele incarnatie zich af tussen de vier punten: 1,4,5 en 8 wel of niet bemiddeld door processen van bewustzijn, inzicht (de 7) en van (emot.)intelligentie.(de 2)
Het Ware verhoudt zich dan tot het Juiste als het Goede (het Gelijke) tot het Andere.(het Unieke) (Het poëtisch denken van Jean Carteret volgens George Bode)
Zo staat het Ware(de wetenschappelijke waarheid, het weten) voor de 5, het Ware als het Juiste voor de 8, het Goede (het kloppende, het gelijke, het volmaakte) voor de 1 en het Andere (het unieke, het individuele, de oorsprong) voor de 4.
De 2 en 7 zijn beweeglijke en bemiddelende essenties die respectievelijk convergerend (emotionele intelligentie) en divergerend (inzicht, intuïtie) zijn. Beiden staan ten dienste van onze incarneren, zijn dus dienstbaar, als ware het gidsen, coachen, mentors, helpers, etc.